Γυναικοκτόνος κι όχι χαροκαμμένος σύζυγος αποδείχθηκε ο πιλότος στα Γλυκά Νερά.
Το βράδυ της 17ης Ιουνίου ομολόγησε πως ο ίδιος δολοφόνησε τη σύζυγό του, πνίγοντάς τη.
Ο ίδιος ισχυρίζεται πως η ίδια τον…«απείλησε» πως θα έφευγε από το σπίτι, μαζί με το μωρό τους κι επειδή σε επικοινωνία τους μέσω μηνυμάτων, τον είχε αποκαλέσει “stupid”…
Τα στοιχεία που τον «πρόδωσαν» και εν τέλει θεωρήθηκαν επαρκή για να κατηγορηθεί ως δολοφόνος- γυναικοκτόνος της Καρολάιν,
ήταν τα εξής:
Το βιομετρικό ρολόι της Καρολάιν , Η αφαίρεση των καρτών μνήμης απο τις κάμερες, Η ύποπτη δραστηριότητα που κατεγράφει στο κινητό του.
Κι ένα πρωινό που η αδικοχαμένη 20χρονη Καρολάιν συμπληρώνει 38 μέρες νεκρή από τη «δολοφονία» της, από αλλοδαπούς ληστές, που μιλούσαν «σπαστά ελληνικά» ο σύζυγός της, οδηγείται στη ΓΑΔΑ και το ίδιο βράδυ ομολογεί το αποτρόπαιο έγκλημα.
Έτσι διαπιστώνουμε με ανυπολόγιστο τρόμο πως η 20χρονη Καρολάιν συμπληρώνει 38 μέρες νεκρή από τη γυναικοκτονία που τέλεσε ο Μπάμπης, Ελληνάρας, κούκλος, πλούσιος πιλότος, που σε άπταιστα ελληνικά μάς κορόιδευε κατάμουτρα, δήθεν συντετριμμένος: «Αυτό που πέρασε η οικογένειά ΜΟΥ, και η οικογένεια της γυναίκας ΜΟΥ, να μην το περάσει καμία άλλη».
Διαπιστώσαμε γι’ άλλη μια φορά πως κινδυνεύουμε όλες.
Διαπιστώσαμε πως ένα τέρας, μπορεί να αγκαλιάζει τη μάνα που έφερε στον κόσμο τη γυναίκα που με τα ίδια του τα χέρια σκότωσε, επειδή υποτίθεται πως θρηνεί μαζί της.
Αγγίζει το χαροκαμμένο σώμα της Μάνας, με χέρια ματωμένα από το αίμα του παιδιού της.
Όσο ανωμαλάρες παιδεραστές, μισογύνηδες, υποψήφιοι γυναικοκτόνοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας, η οικογένεια του εκάστοτε θύματος, κι όχι η οικογένεια της γυναίκας ΤΟΥ εκάστοτε θύτη φονιά, θα θρηνεί με λυγμούς όταν ο θύτης δείξει τον πραγματικό του εαυτό.
ΔΕΝ είναι η «κακιά η ώρα».
ΔΕΝ είναι «μια στιγμή παραφροσύνης».
Είναι μια στιγμή γυμνής, αποκρουστικής αλήθειας.
Αυτή είναι η πραγματική φύση του κτήνους που βρισκόταν δίπλα στην Καρολάιν, δίπλα σε τόσες άλλες γυναίκες…
Πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας, στα αγόρια μας το σεβασμό και την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Να μάθουν πόσο δυσκολεύονται οι γυναίκες να περπατούν στο δρόμο, δίχως να φοβούνται.
Ο φόβος των γυναικών έφτασε ως το κόκκαλο, μάς έχει κυριεύσει.
Δεν αντέχουμε να φοβόμαστε άλλο.
Καμία άλλη, καμία μόνη.
