Από τις ακαδημίες ποδοσφαίρου του Πανιωνίου, στο ψηλότερο σκαλί του Πανελληνίου Πρωταθλήματος κλειστού στίβου στα 200μ. Ο 20χρονος Νεοσμυρνιώτης Πρωταθλητής Βασίλης Μυριανθόπουλος μιλάει στην Ιωάννα-Σοφία Καρανίσα και στον Γιώργο Βαλασκατζή από το NS Reloaded, σχετικά με την ενασχόλησή του με τον στίβο, με τον Πανιώνιο αλλά και για το μέλλον του.
Θέλουμε να μας πεις λίγα πράγματα για εσένα. Πού μεγάλωσες, πού πήγες σχολείο και πως ήρθες σε επαφή με το άθλημα του στίβου
Μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη και πήγαινα σχολείο στο 3ο Παλαιού Φάληρου. Σε επαφή με τον στίβο είχα έρθει από μικρός, όταν ο πατέρας μου ήθελε να με βάλει στον χώρο αυτό, επειδή είχε δει κάτι σε εμένα. Εκείνη την περίοδο έκανα ενάμιση μήνα περίπου προπόνηση και είχα λάβει μέρος σε 2-3 αγώνες, στους οποίους αν θυμάμαι καλά είχα πάρει και μετάλλια, σε μικρή ηλικία. Παρόλα αυτά, το ποδόσφαιρο ήταν το άθλημα που με κέρδισε εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή. Τελικά, όμως, σε κανονική επαφή με τον στίβο ήρθα όταν με τον γυμναστή μου στο σχολείο και καλό φίλο, Ανδρέα Κουτσούρη αποφασίσαμε, μέσα από μια πλάκα, να δηλώσουμε συμμετοχή στο σχολικό πρωτάθλημα στίβου. Εκεί άρχισαν όλα.
Εμείς σε γνωρίσαμε μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης ως αθλητή. Με τι άλλο καταπιάνεσαι στον ελεύθερό σου χρόνο; Ποια είναι η καθημερινότητά σου;
Στον ελεύθερό μου χρόνο, μου αρέσει να περνάω χρόνο με την παρέα μου και την οικογένεια μου, αλλά παράλληλα μου αρέσει να ακούω και πολύ μουσική
Προπονείσαι στο γήπεδο του Πανιωνίου. Πως είναι οι συνθήκες εκεί;
Είναι τιμή για έναν αθλητή πιστεύω να αθλείται στο γήπεδο αυτό, καθώς έχει πολύ ιστορία μέσα του. Το κλίμα μέσα στον Πανιώνιο είναι πολύ οικογενειακό, γιατί όλοι βοηθάμε όπως μπορούμε καλύτερα ο ένας τον άλλον. Ο εξοπλισμός να πω την αλήθεια δεν είναι και ο καλύτερος, αλλά με ότι δυνατόν έχουμε και μπορεί να μας βοηθήσει… το εκμεταλλευόμαστε για το καλό μας.
Πως νιώθεις που έλαβες μια τόσο μεγάλη διάκριση σε τόσο μικρή ηλικία; Πες μας τα συναισθήματα που ένιωσες μόλις τερμάτισες πρώτος. Σε ποιον θα αφιέρωνες αυτή τη νίκη;
Η αλήθεια είναι ότι τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα και πολύ έντονα. Η ηλικία πιστεύω ότι δεν παίζει ρόλο στα συναισθήματα αυτά. Το ήθελα παρά πολύ και ήταν ένα όνειρο, το οποίο πραγματοποιήθηκε. Όταν τερμάτισα, δεν κατάλαβα τι έγινε και τι είχα καταφέρει. Σε μια στιγμή απλά το ξανασκέφτομαι, όταν έπεσαν οι παλμοί μου και λέω είμαι πρωταθλητής Ελλάδος; Δεν το πίστευα καθόλου και απλά παίρνω τηλέφωνο τον πατέρα μου αμέσως και άρχισα να κλαίω και εκείνος να γελάει με χαρά που ήξερε τι έχω περάσει για να φτάσω εδώ. Αυτή τη νίκη την αφιερώνω και πάντα θα αφιερώνω ότι κάνω στην μητέρα μου που δεν βρίσκεται εν ζωή, αλλά πάντα είναι δίπλα μου να μου δίνει δύναμη και να «τρέχει» μαζί μου.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον Βασίλη Μυριανθόπουλο; Τι να περιμένουμε ότι θα δούμε στη συνέχεια; Ποιοι είναι οι στόχοι σου για φέτος, αλλά και γενικότερα;
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον κάποιου. Προτιμώ να φτιάξω το μέλλον με το παρόν. Να δουλεύω σκληρά στην προπόνηση και να ακούω τι μου λέει ο προπονητής μου. Εύχομαι να μπορέσω να πιάσω το όριο για ευρωπαϊκό Κ23 στο Μπέργκεν, να πάω μεσογειακούς Κ23 και γιατί όχι μια συμμετοχή στην εθνική σκυτάλη των ανδρών.
Πιστεύεις ότι στην Ελλάδα οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για τους πρωταθλητές του στίβου; Θεωρείς ότι προωθείται ο αθλητισμός ή θα έφευγες στο εξωτερικό αν σου δινόταν η ευκαιρία;
Κοιτάξτε, οι συνθήκες προπόνησης στο εξωτερικό είναι πολύ ανεπτυγμένες και η τεχνολογία ξεπερνάει πολύ της Ελλάδας. Τώρα για το αν μου δινόταν ευκαιρία να φύγω, η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω την απάντηση. Ίσως θα ήταν πολύ καλύτερο για το μέλλον μου αλλά θα ήταν δύσκολο πολύ να αφήσω πίσω οικογένεια, φίλους κλπ. Όσο και αν αγαπάω την Ελλάδα, δυστυχώς, στο εξωτερικό έχουν καλύτερες τεχνολογίες από εμάς και επειδή έχουμε πολύ ικανούς προπονητές σαν Ελλάδα είναι κρίμα να μην μπορούν να έχουν αυτές τις τεχνολογίες ώστε να ανέβει παραπάνω ο ελληνικός αθλητισμός –πρωταθλητισμός.
