Γενικά, παράσιτο στη Βιολογία χαρακτηρίζεται ο οργανισμός (ζωικός ή φυτικός) που ζει και αναπτύσσεται μαζί και σε βάρος άλλου οργανισμού, που χαρακτηρίζεται ξενιστής, από τον οποίο και τρέφεται με τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Τα παράσιτα που ζουν εξωτερικά του ξενιστή, όπως για παράδειγμα τα τσιμπούρια, ονομάζονται εξωπαράσιτα, ενώ εκείνα που ζουν μέσα στον ξενιστή, όπως π.χ. οι ταινίες, ονομάζονται ενδοπαράσιτα. Ανάλογα με το είδος του ξενιστή, διακρίνονται σε ζωοπαράσιτα και σε φυτοπαράσιτα.
Υπάρχει ωστόσο, κι άλλο είδος παρασίτου, το ανθρώπινο. Είναι αυτό που βασίζεται σε άλλους για την επιβίωση ή την ανάδειξή του και το συναντάμε κυρίως στην πολιτική και τη δημόσια ζωή. Τα ανθρωποΠαράσιτα αυτά, έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με τους ανθρωποΦελλούς, όμως είναι πιο επικίνδυνα! Πολλά από αυτά έχουν μαζευτεί και στη πόλη μας…ζουν στην πολιτική σκηνή, αλλά και σε διοικητικές θέσεις σε σωματεία πάσης φύσεως. Είναι συνήθως άεργοι και παντελώς αποτυχημένοι στην πραγματική ζωή και αγορά. Δεν έχουν άστρο, δεν έχουν εκτόπισμα, δεν μπορούν να σταθούν, ενώ ξεχωρίζουν από το γλοιώδες περίβλημά τους και λειτουργούν με «γκανγκστερικά» πρότυπα…απειλούν, εκβιάζουν, ενώ ταυτόχρονα, γλύφουν, παρακαλάνε και υποδουλώνονται. Πουλάνε εκδούλευση πάσης φύσεως σε «μεγάλους» και όταν δεν καταφέρνουν τίποτα στα κοινά, τοποθετούνται σε έμμισθα πόστα (που εμείς τα πληρώνουμε) για να πίνουν καφεδάκια και να κάνουν τη βρώμικη δουλειά, ως αντάλλαγμα για τη θέση τους στον όποιο δημόσιο φορέα. Παράλληλα με αυτό, δεν αφήνουν τα κοινά! Εννοείται! Δεν τα αφήνουν γιατί μέσω αυτών γίνονται οι μπίζνες, δεν τα αφήνουν γιατί μόνο από κοντά θα μπορούν να τα δηλητηριάζουν, ώστε να απομακρύνονται οι σοβαροί και άξιοι. Όλα αυτά, βέβαια, με τα χρήματα είτε του λαού…είτε του μπαμπά… ή και τα δύο.
Όσο αυτοί επιβιώνουν εις βάρος μας…εμείς φυτοζωούμε…και η πόλη μας…και η κάθε πόλη…βαλτώνει! Ας απαλλαγούμε από τα ανθρωποΠαράσιτα. Απεταξάμην…
