Η συζήτηση περί ηλικιακής ανανέωσης είναι παλιά, πολύ παλιά. Μάλιστα για τα περισσότερα κόμματα η ηλικιακή ανανέωση και η ισχυρή νεολαία είναι ένας ευσεβής πόθος, καθώς οι νέοι δεν έχουν μόνο δύναμη, αλλά και καινοτόμες ιδέες, επειδή έχουν μεγαλώσει σε μια αρκετά διαφορετική κοινωνία σε σχέση με αυτήν που έζησε η πλειοψηφία των τωρινών πολιτικών. Βέβαια όταν είσαι 30 ή 40 δεν είσαι πια νεολαία. Είσαι νέος, αλλά όχι νεολαία.
Εξάλλου, όπως ορίζεται και από το ίδιο μας το Σύνταγμα, στο άρθρο 55 παράγραφος 1, για να γίνει κάποιος βουλευτής, πρέπει να έχει συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας του κατά την ημέρα της εκλογής. Παρόλα αυτά, δεν σημαίνει πως όποιος ασχολείται με τα κοινά μέσω ενός κόμματος, ότι ντε και καλά στο μέλλον θα γίνει βουλευτής
Η νεολαία και τα κόμματα έχουν μια σχέση αλληλεξάρτησης ή απλά τα τελευταία εξαρτώνται από την πρώτη; Η απάντηση δεν είναι μια, καθώς υπάρχει πληθώρα απόψεων επί του θέματος. Σίγουρα αν ένα κόμμα επιθυμεί την αναπαραγωγή του στο πέρασμα του χρόνου η προσέγγιση νέων ανθρώπων θα πρέπει να είναι πρωταρχική του μέριμνα είτε μέσω της νεολαίας του είτε, εν απουσία αυτής, μέσω των νεότερων ηλικιακά βουλευτών. Για να είναι όμως αυτό εφικτό, οφείλει να προσαρμόσει την πολιτική του σε τέτοιο επίπεδο που οι ιδέες και τα ιδανικά που πρεσβεύει να μην είναι παρωχημένα, χωρίς όμως να αλλάξει τον πυρήνα του μόνο και μόνο, για να προσελκύσει μια μερίδα ανθρώπων, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για το κόμμα. Και να μην ξεχνάμε. Κόμμα που δεν είχε νεολαία δεν επιβίωσε ποτέ.
Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως, οι νέοι έχουν πέρα από αξιοζήλευτες ικανότητες και δύναμη. Ένας νέος με όραμα και θέληση να αλλάξει μια κατάσταση που τον απογοητεύει, είναι μια από τις πιο «τρομακτικές» εκδοχές του ανθρώπινου είδους, καθώς έχει όρεξη, ενέργεια, αφοσίωση και πάνω από όλα πίστη για αυτό που κάνει. Ανεξαρτήτως από το αν θα πετύχει τον στόχο του ή όχι -καθώς οι παράγοντες της επιτυχίας στην πολιτική, είναι πολλοί- , ποιος δεν θα εμπιστευόταν έναν άνθρωπο με τέτοια χαρακτηριστικά και όρεξη για δουλεία; Αυτός λοιπόν ήταν ένας ακόμα λόγος που τα κόμματα χρειάζονται τους νέους ανθρώπους.
Ο ίδιος ο όρος «κομματικοποίηση» έχει χαρακτηριστεί πολλές φορές αρνητικά, καθώς συχνά ταυτίζεται με τον όρο του ιδεολογικού παρωπιδισμού και την μονολιθικότητα, ενώ οι νέοι που ασχολούνται με την πολιτική κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν «βολεψάκιδες», καθώς βρίσκονται κοντά στην εξουσία. Δυστυχώς αληθεύει το γεγονός πως άτομα της νεολαίας ενός κόμματος μπορούν να βολευτούν με μια θέση εργασίας στο δημόσιο είτε με κάποιου άλλου είδους εξυπηρέτηση. Εδώ όμως είναι που συναντάμε την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που οι σκοποί τους είναι ταπεινοί και κατ επέκταση για να απαντήσουμε και στην ερώτηση που έχουμε θέσει, εξαρτώνται από τα κόμματα και σε αυτούς που απλά εντάσσονται σε μια νεολαία, καθώς έχουν απογοητευτεί με την ήδη υπάρχουσα πολιτική κατάσταση και επιθυμούν να αλλάξουν τα ως τώρα δεδομένα.
Με τα όσα έχουν ειπωθεί ως τώρα, μπορούμε εύλογα να καταλάβουμε, ότι τόσο η νεολαία ενός κόμματος, όσο και η επιλογή από το τελευταίο νέων ανθρώπων, είναι σημαντικοί παράγοντες για την αύξηση των ποσοστών του. Εξάλλου δεν είναι λίγοι οι νέοι σε ηλικία πολιτικοί, που εκπροσωπούν επάξια το κόμμα τους. Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν, ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης, ο γραμματέας πολιτικής επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, Παύλος Μαρινάκης και ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Παύλος Χρηστίδης.
Ωστόσο η αλλαγή προσώπων και η ηλικιακή ανανέωση φαίνεται να είναι άγνωστη για κάποιους δήμους, όπως αυτός της Νέας Σμύρνης. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από το πολιτικό προσκήνιο των τελευταίων 2 δεκαετιών. Όλα αυτά τα χρόνια η δημαρχία εναλλάσσεται μεταξύ δύο πολιτικών προσώπων, που ο καθένας έχει βάλει το λιθαράκι του, στην διαμόρφωση της σημερινής Νέας Σμύρνης, την εικόνα της οποίας, μπορεί να κρίνει ο κάθε δημότης. Παράλληλα, ο μέσος όρος ηλικίας των μελών του δημοτικού συμβουλίου είναι αρκετά υψηλός, καθώς απουσιάζουν τα νέα σε ηλικία πρόσωπα από αυτό.
Ευελπιστούμε αυτή η καχυποψία να αλλάξει το συντομότερο δυνατό, καθώς αρκετοί παραπονιούνται για την κακή και αναποτελεσματική διοίκηση, δίχως όμως να θέλουν να δεχτούν την αλλαγή και την ανανέωση. Οι νέοι άνθρωποι με όραμα έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν σελίδα στην πολιτική σκηνή πολλώ δε μάλλον στην τοπική αυτοδιοίκηση, όπου δεν συναντάνε τα εμπόδια που υπάρχουν σε κυβερνητικό επίπεδο, καθώς δεν εμποδίζονται από τρίτους. Καλό λοιπόν, θα ήταν να τους δινόταν μια ευκαιρία, αν πράγματι θέλουμε να δούμε κάτι διαφορετικό και καινοτόμο για τον τόπο μας.
