Πόσο εύκολο είναι να είσαι σκύλος στη Νέα Σμύρνη;

Πόσο εύκολο είναι να είσαι σκύλος στη Νέα Σμύρνη;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολεί πολλούς. Είτε αναφερόμαστε σε οικόσιτους σκύλους είτε σε αδέσποτα σκυλιά, το πόρισμα είναι ένα: Η Νέα Σμύρνη δεν είναι και η πιο φιλόξενη πόλη του λεκανοπεδίου όσον αφορά τους σκύλους. Δεν θεωρώ ότι είναι εχθρική προς αυτούς, σε καμία περίπτωση, απλώς υπάρχουν πολλά σημεία στα οποία χρίζει διορθώσεις και αλλαγές.

Το κύριο και βασικότερο είναι η απουσία μίας οργανωμένης φιλοζωικής/κυνοφιλικής οργάνωσης. Ένας (αρκετά μεγάλος) δήμος όπως ο δικός μας είναι ανεπίτρεπτο να μην έχει κάτι τόσο σημαντικό. Τα αδέσποτα σκυλιά στις γειτονιές είναι αρκετά, δεν έχουν σταθερή στέγη, σίγουρη τροφή και κινδυνεύουν καθημερινά να τραυματιστούν από διερχόμενα οχήματα, από κακόβουλους περαστικούς, ακόμα και από άλλα όχι και τόσο φιλικά ζώα.

Πέρα από τους διάσπαρτους εθελοντές οι οποίοι τοποθετούν μπολάκια με νερό και ξηρά τροφή, καλό θα ήταν να δημιουργηθεί μια οργάνωση η οποία θα ασχολείται με τα αδέσποτα αυτού του τόπου, θα φροντίζει για τη στέγη τους, τη σίτιση τους και κυρίως τη διασφάλιση της υγείας τους, διεκδικώντας τα νόμιμα από το δήμο αφού ο ίδιος εθελοτυφλεί ή/και αγνοεί το πρόβλημα, παρόλο που βάση νόμου χρηματοδοτείται για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη σίτισή τους.

Ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα, το οποίο όμως αφορά τους σκύλους συντροφιάς, είναι η έλλειψη ενός χώρου κατάλληλα διαμορφωμένου για αυτούς. Γνωρίζω αρκετά καλά ότι υπάρχουν χώροι οι οποίοι βαφτίζονται ως “πάρκα σκύλων” αλλά δεν θυμίζουν σε τίποτα αντίστοιχους με άλλες πόλεις της Ελλάδας, πόσο μάλλον του εξωτερικού. Παραδείγματος χάρη, το πάρκο της οδού Σταδίου θεωρείται πάρκο σκύλων, ενώ δεν υπάρχει καμία περίφραξη, το οποίο μπορεί να οδηγήσει στον τραυματισμό ενός σκύλου από όχημα αν αυτός βγει στον δρόμο. Υπάρχουν παιδία τα οποία παίζουν, τρέχουν και κάνουν ποδήλατο στα ίδια σημεία που υποτίθεται θα βρίσκαμε σκύλους ελεύθερους να τρέχουν, γεγονός το οποίο θέτει σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα τόσο των μικρών μας φίλων όσο και των παιδιών.

Επομένως, η εκμετάλλευση ενός χώρου για τη δημιουργία ενός πάρκου κατάλληλων προδιαγραφών στο οποίο τα οικόσιτα σκυλιά θα μπορούν να παίζουν, να εκτονώνονται και να είναι προστατευμένα, είναι μια αναγκαία ενέργεια.

Δυστυχώς, ωστόσο, το κοινό πρόβλημα και για τις δύο κατηγορίες σκύλων και η μεγαλύτερη ανησυχία για όλους εμάς τους ιδιοκτήτες σκύλων είναι ένα: Οι φόλες. Είναι ανεπίτρεπτο εν έτη 2021 συμπολίτες μας να προσπαθούν να δηλητηριάσουν αθώες ψυχές χωρίς κανέναν προφανή λόγο.

Ο βασικότερος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού είναι οι τακτικοί έλεγχοι. Δεν είναι απαραίτητο να γίνονται από κάποια αρμόδια αρχή, ακόμα και εμείς που βγάζουμε τα σκυλιά μας για την καθιερωμένη τους βόλτα μπορούμε να ελέγχουμε σε κοινά σημεία τοποθέτησης δηλητηρίων όπως είναι τα πάρκα και οι κάδοι σκουπιδιών. Παράλληλα, η δημοτική αστυνομία στις περιπολίες της, σε περίπτωση που βλέπει κάποιον να κινείται ύποπτα (κυρίως το βράδυ) καλό θα ήταν να πραγματοποιεί ελέγχους. Επιπροσθέτως, σε περίπτωση επιβεβαιωμένου περιστατικού εισπνεόμενης φόλας, ο δήμος έχει την υποχρέωση να στείλει συνεργείο καθαρισμού ώστε να απομακρυνθούν οι φόλες από την μολυσμένη περιοχή, όπως έχει πραγματοποιηθεί στο παρελθόν με επιτυχία.

Αυτοί οι τρόποι είναι προσωρινοί και δεν δίνουν ουσιαστική λύση στο πρόβλημα. Και αν με ρωτάτε, η βασική λύση του προβλήματος αυτού είναι η παιδεία. Όταν οι συμπολίτες μας συνειδητοποιήσουν πως σε μία σύγχρονη κοινωνία μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά οι άνθρωποι και οι σκύλοι, μόνο τότε μπορούμε να ελπίζουμε, με την προϋπόθεση ότι και οι ιδιοκτήτες σκύλων θα είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και ο δήμος θα έχει καταλυτικό ρόλο στη φροντίδα των αδέσποτων.

Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψιν τα προαναφερθέντα, δεν είναι τόσο εύκολο να είσαι σκύλος στη Νέα Σμύρνη.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *