Η πανδημία του κορωνοϊού έχει σηματοδοτήσει την αρχή μιας άλλης εποχής για το δημόσιο σύστημα υγείας και έχει αλλάξει τις συνήθειες όλων μας, στον τομέα της καθαριότητας και της προστασίας. Εντάξει, αυτά τα έχουμε ακούσει πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο. Μείζονος, όμως, σημασίας κρίνεται και το ζήτημα της προστασίας της υγείας των πολιτών του δήμου μας, από άλλες πηγές λοίμωξης που χρόνια τώρα υπάρχουν και δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Και εξηγώ. Υπάρχουν τουλάχιστον 5+1 λόγοι που μολύνουν τις κατά τ’άλλα πανέμορφες γειτονιές της Νέας Σμύρνης (και της Αθήνας γενικότερα-θεωρώ-):
• Οι ακαθαρσίες των κατοικιδίων ζώων που βρίσκονται παντού. Σε πεζοδρόμια, σε πλατείες, σε πάρκα, στην είσοδο του σπιτιού σου… Αγαπώ τα ζώα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Αλλά, αγαπητέ φιλόζωε φίλε μου αφυπνίσου. Είμαι σίγουρη, ότι στο σπίτι σου δεν αφήνεις τις ακαθαρσίες του τετράποδου συντρόφου σου στο πάτωμα του σαλονιού σου. Γιατί να το κάνεις στους δημόσιους χώρους και στα πάρκα, οπού παίζουν τα παιδιά και περπατάνε οι πεζοί; Μη μας αναγκάζεις να λερώνουμε τις σόλες των παπουτσιών μας, επειδή σιχαίνεσαι ή βαριέσαι…
• Οι ακαθαρσίες των ΜΗ κατοικιδίων ζώων. Ναι, μιλάω και για αυτά. Είναι επείγουσα η ανάγκη απολύμανσης χώρων, όπως η πλατεία, εβδομαδιαίως. Οι ακαθαρσίες των πτηνών, συχνών επισκεπτών της πλατείας, δε θα πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των ανθρώπων που κάθονται στα παγκάκια, που παίζουν στην παιδική χαρά, που κάθονται να χαζέψουν τα σιντριβάνια. Απολύμανση και καθαριότητα. Δε μιλάμε φυσικά για το πάτωμα της πλατείας, αλλά τα παγκάκια… χρόνια ασυντήρητα και χρόνια ακαθάριστα!
• Οι υπόγειες διαβάσεις. Το έχω ξαναθίξει, θα το θίγω για πάντα. Πηγή και φωλιά όλων των μικροβίων της αλυσίδας λοιμώξεων που αναγράφεται στις ιατρικές βιβλιογραφίες. Η ανάγκη δημιουργίας υπέργειων διαβάσεων ή έστω καθαρισμού και συντήρησης των υπαρχόντων υπογείων επείγει. Το νερό που στάζει από την οροφή, τα βουνά από σκουπίδια (ναι, γίνονται βουνά, διότι τις ελάχιστες φορές που θα σκουπιστούν οι διαβάσεις, δεν πετάγονται τα σκουπίδια, απλά μαζεύονται σε μία γωνία με τη σκούπα και δε βαριέσαι, την επόμενη φορά…) δεν έχουν θέση σε έναν τόσο πολυσύχναστο χώρο.
• Τα σκουπίδια γενικά. Υπάρχουν ακόμα επιτήδειοι σιχασιάρηδες, που δε σηκώνουν το καπάκι του κάδου ποτέ. Ή πετάνε το καφεδάκι και το μπουκαλάκι τους έξω από τον κάδο, ή πάνω στον κάδο, ή όπου τύχει να βρεθούν. Μαζευτείτε αγαπητοί. Δεν σας ακολουθεί καμία μαμά από πίσω να μαζεύει το «σπίτι» σας…
• To άλσος. Ναι, το άλσος. Υπέροχος χώρος για να αθληθείς, να πιεις τον καφέ σου, να παίξουν τα παιδιά σου. Την καθαριότητα του όμως τη θυμόμαστε μόνο άμα τύχει κάποιο σημαντικό γεγονός (βλέπε Ιωνικές γιορτές κλπ). Τα δέντρα, πεύκα μάλιστα, που ο περισσότερος κόσμος έχει αλλεργία σε κάμπιες και γύρη- είναι μήνες ακλάδευτα, απεριποίητα, μεγαλώνουν το ένα πάνω στο άλλο και πεθαίνουν ξεραμένα από τον καλοκαιρινό ήλιο. Ακόμα και μία φιλανθρωπική οργάνωση θα μπορούσε να αναλάβει τη φροντίδα των πράσινων φίλων μας, που χαρίζουν ένα όμορφο θέαμα για τον δήμο μας, δροσιά και σκιά τα καλοκαίρια.
• Τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Μια καλή λύση για την προστασία του περιβάλλοντος, μια κακή λύση για τον πολίτη που θέλει το πρωί να πάει στη δουλειά του και στριμώχνεται σε αυτά, εξαιτίας της πολυκοσμίας που τα χρησιμοποιεί και των αραιών δρομολογίων. Σε αυτό το σημείο, βέβαια, αξίζει να επαινέσουμε τον Δήμο μας που έχει φροντίσει να διαθέτει τα ειδικά λεωφορεία του Δήμου για τη δωρεάν μετακίνηση των πολιτών, τα οποία εξυπηρετούν τους μεγαλύτερους συνανθρώπους μας όταν θέλουν να κάνουν τα ψώνια τους. Προτείνεται η αύξηση των δρομολογίων και η συντήρηση τους και τα επόμενα χρόνια κι όχι η παραμέλησή τους, όπως γίνεται με όλα τα υπόλοιπα λεωφορεία μετά το πέρας κάποιων ετών…
Αγαπητοί συνδημότες, αρνητές της μάσκας και μη, αγαπητέ Δήμε… Η υγεία είναι ένα βασικό αγαθό για όλους μας. Παλεύει να σταθεί στην τρικυμία που επέφερε η εμφάνιση του νέου αυτού ιού. Ας μην την καταποντίζουμε κι εμείς με τη σειρά μας ενισχύοντας το ανοσοποιητικό μας με αντισώματα ενάντια σε όλους τους άλλους λοιμογόνους μικροοργανισμούς που αιωρούνται γύρω μας καθημερινά. Ας είναι η προσπάθεια μας συνολική, αλλάζουμε τον κόσμο αλλάζοντας τον εαυτό μας..
